بسم الله الرحمن الرحیم

تابستان سال ۱۴۰۰ گروه طالبان با معامله ننگین (مذاکرات قطر) بخش های گسترده‌‌ای از ولایات افغانستان را به تصرف خود درآوردند و به صورت مشخص در ۲۴ اسد ۱۴۰۰ وارد کابل شده بر پایتخت کشور سایه افگندند.

دو سال از تسلط غیر مشروع رژیم طالبان بر افغانستان می‌گذرد. تا این دم کارهایی را انجام داده‌اند که زنده‌گی را بر مردم مظلوم این سرزمین تلخ و نا گوار کرده‌ است؛ از چگونه‌گی رفتار های غیر اخلاقی در برابر شهروندان تا انحصارگرایی مطلق و مانع شدن زنان و دختران کشور از رفتن به کار، مکتب و دانشگاه.

گروه طالبان با افکار تندروانه که با مقیاس های مدرن جامعه بشری و ارزشهای انسانی امروز در تضاد بوده سر ستیز دارند. این گروه نمایندگان فرهنگ بدوی و سنتی جامعه عقب‌مانده اند تا نمایندگان فرهنگ شهروندی، که هیچگونه آشنایی با تمدن بومی کشور ندارند.

طالبان با بینش منحط و بسته و در عین حال، فهم ناقص از دین و آموزه‌های شریعت اسلامی، افغانستان را به زندان تبدیل کرده‌اند. رژیم طالبان با چتر دین و دینداری در دو سال گذشته، خلاف روح دین و تعالیم عقلانی دینی، عمل کرده است.

این گروه در فریب و دروغ‌گویی دست بالای داشته است؛ با اغماض از بسته‌های میلیون دالری امریکایی‌ها، مبلغان و سخنگویان‌شان در رسانه‌ها، امریکا را دشمن شکست‌خورده خطاب کرده و خود را فاتح و پیروز میدان میدانند.

طی این دوسال گروه طالبان بطور آشکار قوانین انسانی و حقوق بشردوستانه را زیرپا گذاشته‌، به اعدام‌های فراقانونی، شکنجه ها، بازداشت و توقیف‌های خودسرانه گروهی، کوچ های اجباری، دست زده‌اند.

تاکتیک‌های ظالمانه و جابرانه طالبان در هدف قرار‌دادن مردم با اتهام وارد کردن افراد و ارتباط آنها با مخالفین ترس و اضطراب را برای مردم به بار آورده اند.

جنایات جنگی و سایر موارد چون آزادی بیان، نقض حقوق بشر، تبعیض جنسیتی، تجاوز و ده ها جنایت و خشونت آشکار دیگر که از سوی طالبان انجام شده، گسترده میباشد.

طالبان با اِعمال زور و ارعاب، که یک سیاست ناکام است و جز عمیق ساختن بحران و كشانيدن افغانستان به جنگ‌های و‌یرانگر و خانمان‌سوز چیز دیگری به همراه ندارد، کشور را به انزوا سوق داده اند.

جنبش آزادی و برابری افغانستان با درک دقیق از وضعیت اسف بار افغانستان و با توجه به شرایط بد و ناگوار مردم و جلوگیری از ابعاد گسترده جنایت و ظلم که در برابر شهروندان کشور انجام می‌پذیرد و کشور را به پرتگاه سقوط کشانده است، متوقع است تا همه جریان های سیاسی، مدنی شخصیت های متعهد و متخصص، روشنفکران، علمای دین، آگاهان امور و صاحب نظران سیاسی به حیث ادای مسئولیت در برابر کشور، مردم، دین و جلوگیری‌ از فروپاشی‌ملی، مخاطرات و آسیب های بزرگ و جبران ناپذیر،در کنار هم متحدانه برای آزادی و برابری در کشور بی ایستند.

جنبش آزادی و برابری افغانستان از سازمان ملل متحد، جامعه جهانی، سازمان کنفرانس اسلامی، کشور های دوست و همسایه، نهاد های مدافع حقوق‌ بشر انتظار دارد که با ملاحظه به ابعاد گسترده فاجعه و عمق بحران حقوق بشری در افغانستان مسؤلیت اخلاقی و تعهدات بین‌المللی خویش را بمنظور حمایت از مردم مظلوم افغانستان و فراهم شدن زمینه نظام برخواسته از اراده مردم به انجام رسانند.

جنبش آزادی و برابری افغانستان
ریاست رسانه‌ها
۱۴۰۲/۵/۲۴