جوبایدن رئیس جمهوری آمریکا در نطق سالانهٔ خود پیرامون مسائل مهم جهان، منطقه، اوکراین و اوضاع ایالات‌متحده صحبت کرد، اما در مورد افغانستان خلاف رسم سال‌های قبل، هیچ سخنی نگفت و حتی اشاره‌ای هم نداشت.

این موضوع نشان می دهد که اولا تحولات افغانستانِ ط‌البانی، اهمیت خود را از دید آمریکا از دست داده است و این کشور نمی خواهد حتا سخنی هرچند سطحی در این باب داشته باشد.

ثانیا این بی‌تفاوتی آشکار می سازد که گروه حاکمه در ایجاد تعامل با دنیای خارج مشکل داشته و از طرفی در این ۱۸ ماه انتظار جامعه‌جهانی در مورد تغییر ط‌البان نیز بی نتیجه بوده است.

ثالثا عدم توجه بایدن به مسائل افغانستان، اوج انزوای طالب را هویدا می سازد و البته متاسفانه ثابت می کند که افغانستان با رویکرد افراطی در یک مسیر قهقرایی به سوی عقبگرد تاریخی هدایت می شود.

مردم افغانستان با ایثار، فدا کاری و قربانی‌های زیاد به خصوص طی بیست سال گذشته و بلاخره به آرامش نسبی دست یافته، دموکراسی، آزادی های فردی و زندگی مسالمت‌آمیز و دور از خشونت را تجربه کرد.

انتخابات با تمامی مشکلات و دستبرد‌های غیر اخلاقی، حضور نهادهای مدنی، زنان و جوانان با کم کاست های زیاد، تجربه دیگری بود که مردم افغانستان را امیدوار به فردا بهتر می ساخت.

در حال حاضر که سراسر ترس، ظلم، وحشت، بیکاری و گرسنگی در کشور بیداد می کند و نیمی از پیکره جامعه ما را کاملا از زندگی محروم و نا امید ساخته و در حبس خانگی به سر میبرند.

امریکا یکی از بزرگترین حامی و مدافع دموکراسی و حقوق بشر در جهان، چگونه می‌تواند از کنار این همه مصائب و‌رنج های بی شمار مردم افغانستان عبور میکند در حال که خودش بیست سال تمام در آن حضور داشته است؟

جنبش آزادی و برابری افغانستان متوقع است تا در راستای احیای مجدد افغانستان، تامین نظام مشروع و قابل قبول برای همه ای مردم، آینده سیاسی افغانستان را حمایت کند.

جنبش آزادی و برابری افغانستان
ریاست امور رسانه‌ها
۲۰/دلو/۱۴۰۱